خداحافظ

گاهی وقت بر دوش بعضی ها زیادی میکنی... بگذار کمی تنها بمانند 

بزرگ و کوچک

میدانی ... دنیا گاهی بزرگ میشود گاهی کوچک.

اما قلب انسان ها فقط تنگ میشود... گاهی انقدر قلب کسی برایت تنگ میشود که وجودت برایش زندگی بخش است اما گاهی وقت تو در قلب کسی هستی و قلب ان شخص ان قدر تنگ میشود تا همان تو بمیری.

اشتباه ها هم بزرگ کوچک دارند... اما میدانی چه چیزی در اشتباه مهم است؟؟ این که زیبایی ان اشتباه چه قدر است. اینکه ان اشتباه کودکانه باشدیا مغرورانه

روباه زیاد است! اسمش به درستی در نرفته است...

بعضی وقت ها دوستی زیادی صمیمی میشوند...آنچنان صمیمی میشوند که مجبور میشوی سنگینی دستش را روی شانه ات تحمل کنی...اما خوب دوستی است دیگر نمیشود کاریش کرد...بعد از مدتی صمیمی تر میشود. مجبور میشوی سنگینی دو دستش را تحمل کنی. تلخ تلخ است اما شیرینی بعضی وقت ها شورش را در میآورد و وقتی زیادی صمیمی شد مجبور میشوی کل وزنش را به دوش بکشی و اون موقع است که محبتی را با یک شاخه گل میپسندی تا اینکه با یک حلقه آویزان گردنت باشد فقط برای آن که زجر کشت کند در اوج صمیمیت... خواستم تلنگر بزنم که روباه زیاد است اسمش به درستی در نرفته...

قهرمان زندگی ات که بود؟

یادت میاد؟ یه زمانی بچه بودی و از داشتن قهرمان تو زندگی هیچی حالیت نبود؟ یادت میاد بزرگ تر شدی تونستی حرف بزنی؟ فکر کنم اون موقع قهرمان زندگیت لغات بودن... بزرگ تر شدی تونستیراه بری قهرمانت شدن قدم هات؟ بازم بزرگ شدی قهرمانت شد مادرت؟ همش فکر میکردی مامانت اون قدر قدرت داره که میتونه هرچی بخواهی رو برات بگیره...رفتی مدرسه قهرمانت شد پدرت فکر میکردی بابای تو از همه قوی تره... بزرگ تر شدی قهرمان زندگیت شدن شخصیتای کارتونیت... بزرگتر شدی قهرمانت شد شیطونی هات تو مدرسه... بزرگ تر شدی قهرمانت شد گنده ی مدرسه...رفتی باللاتر افتادی پشت کنکور قهرمانت شد معلمات و کتابا همونایی که ازشون متنفر بودی... رفتی بالاتر نتیجه کنکور رو دیدی قهرمانت شد کنکور... بازم رفتی بالا قهرمانت شد همسرت اوج گرفتی و قهرمانت شد بچه هات... بزرگ شده بودی ولی هنوز بچه بودی نمیدونم اون وسطا دوباره پدرت شد قهرمانت یا نه ولی بعدش میدونم شدی بابابزرگ و خودت شدی قهرمان خودت و بچه هات... بزرگ تر شدی دیدی هیچ قهرمانی نداری زندگی برات عادی شده... یه کم گذشنت پیر و فرتوت شدی قهرمانت شد دوران جوونیت و شادابیت... اما خودتو که نگاه میکردی قهرمانت رو فراموش میکردی... زمان گذشت مردی. مردی و آخرش هم قهرمانت مشخص نشد... وقتی که مردی یه هویی اوج گرفتی تو آسمون اون موقع بود که فهمیدی تو کل زندگیت قهرمانت خدات بود..  خواستم تلنگر بزنم و بگویم : قهرمانت کسی بود که هیچ وقت نفهمیدی قهرمانت بود... 

من صاحبخانه ام

میدونی بعضی وقتا دلم میخواهد بدبختی رو دعوت کنم، بد شانسی رو به یک فنجون چای دعوت کنم، تقدیرمو به یکی از مهمونی هام دعوت کنم، نگاه کنم تو چشماشون .زل بزنم بهشون، همون طوری که اونا بهم زل میزدن بعد بهشون بگم : 

اینجا من صاحبخونمو و شما مهمون...

خواستم تلنگر بزنم که :

سخت ترین طوفان هم مهمان دریاست، نه صاحب خانه اش...

صرف فعل دروغه

یادت میاد درس عربی رو؟  یه فعل رو باید چهارده بار صرف میکردی؟ خوب میخواهم بگم که تقریبا دروغ بوده. چه صرف فعل عربی چه صرف فعل فارسی. همش الکیه و به درد این میخوره که رو کاغذ بنویسیش. الان فعل ها جور دیگه ای صرف میشه. یه کم به دور و برت نگاه کن،نه اصلا خودت رو نگاه کن. چه قدر پول داری؟ چه جوری بدست اوردیش؟ برای چی می خواهی بدیش؟ برای چیزی که میخواهی،درسته؟ حالا اگه بهت بگن اون پول رو بورو خیرات کن چی؟ حاضری انجام بدی؟ حتی یک سوم پول رو چی؟ نه ، خوب معلومه نمیری(واقع بین باشید لطفا)! اگه دوتا خونه دارید و بگن یکیش رو بزار یکی مجانی بیاد توش بشینه چی؟ میدی؟ بازم نه. اگه اهل کلاهبرداری باشی حاضری پول مفت در اوردن رو بزاری کنار؟ اگه دزد باشی دزدی رو میزاری کنار؟ اگه بچه ی تنبلی باشی بازی رو میزاری کنار؟ اگه اهل شکم باشی حاضری از غذاهای خوشمزه ی توی مهمونی بگذری؟ نفهمیدی منظورم رو؟ خواستم تلنگر بزنم که مردم دنیای من فعل هایی رو صرف میکنن که براشون به صرفه باشه... خواستم بگم مردم دنیای من فعل های به صرفرو صرف میکنن.

دسته گلی برای مادر

ردی به گل فروشی رفت تا دسته گلی برای مادرس که در یک شهر دیگر بود سفارش دهد تا با پست برایش بفرستند. وقتی از گلفروشی خارج شد دخترکی را دید که دارد هق هق گریه میکند از دخترک پرسید چرا گریه میکنی؟

دخترک جواب داد: میخواهم یک شاخه گل برای مادرم بخرم اما فقط 75 سنت دارم. 

مرد غمگین شد و برای دخترک یک شاخه گل خرید و سپس از او پرسید: مادرت کجاست؟ 

دخترک دست مرد را گرفت و به قبرستان اشاره کرد. مرد ناگهان گریه اش گرفت و برگشت به گل فروشی تا سفارش پست را لغو کرد و سپس خودش 4 ساعت رانندگی کرد تا خودش شاخه گل را به مادرش تقدیم کند...

خواستم تلنگر بزنم ولی هرچی فکر کردم نتونستن چیزی بگم ...